พ่อของแผ่นดิน

เมื่อเสด็จพระราชดำเนินทรงยกช่อฟ้าอุโบสถ ณ วัดโคกสมานคุณและทรงเยี่ยมพสกนิกร ที่รอรับเสด็จประมาณสองหมื่นคน 22 กันยายน 2520.


เมื่อทรงพระดำรัสว่า"บำรุงวัดหลวง"แล้วเสด็จออกจากพระอุโบสถและเยี่ยมพสกนิกรที่รอเฝ้ารับเสด็จประมาณสองหมื่นคน

ภาพที่มีทุกบ้าน

ร้านไอติม"ไอยิว" เป็นร้านที่มีไอติมเป็นเอกลักษณ์คือมีไข่ไก่สดทานคู่กับไอติม รสชาติอร่อยคนล้นร้านไอติมเขาทำเอง วันนั้นไปทานไอติม สิ่งมองเห็นในร้านนี้คือรูปพระบรมฉายาลักษณ์และที่ดีกว่านั้นคือเขาเปิดเพลงเกี่ยวกับในหลวงให้ลูกค้าในร้านฟัง วันนั้นได้ฟังเพลง"ต้นไม้ของพ่อ"

ในหลวงของปวงประชา

ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

ความประทับใจในพระราชามหาราช

ตั้งแต่เกิดมาจนถึงปัจจุบันตอนนี้ ไม่เคยมีข้อสงสัยว่าทำไมถึงรักในหลวง ในอดีตเมื่อตัวเองอายุประมาณสิบขวบ แม่ได้ชวนไปรับเสด็จบอกว่าในหลวงพระราชินีจะเสด็จมา เราจำได้ว่าสองข้างทางถนนผู้คนมานั่งรอ ถือธงไตรงรงค์ เราก็นั่งรอ การรอคอยก็นานนะเพราะว่าตอนที่เราไปนั่งเราต้องการเห็นพระองค์ได้ชื่มชมพระบารมีของพระองค์เลยไปนั่งอยู่ริมฟุตบาท นาทีที่รถขบวนผ่านเสียงกึกก้องของเหล่าพสกนิกรของพระองค์ได้เปล่งพร้อมกันว่า "ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ"ทุกคนต่างยิ้มให้กันด้วยความปลาบปลื้มดีใจ เราเห็นพระองค์ท่านมาตั้งแต่จำความได้  พ่อหลวงผู้ซึ่งเป็นพระมหากษัตริย์ผู้ซึ่งเป็นพ่อของทุกคน พ่อที่ไม่เคยเลือกที่จะรักใคร ความเดือดร้อนเกิดที่ไหน ความสงบร่มเย็นจะไปถึงที่นั่น ไม่ว่าจะทุกข์ยากเพียงใดหากพระองค์ท่านทราบพระองค์จะช่วยเหลือประชาชนเสมอ ครั้งหนึ่งเคยมีการแสดงเทิดพระเกียรติจัดขึ้นที่สนามกีฬา เรามีโอกาสได้ไปดูเมื่อประมาณเกือบสิบปีที่แล้ว ไปชมและสัมผัสแสงสีเสียง เทิดพระเกียรติในหลวง สิ่งหนึ่งที่เราจำได้ติดตาคือ วันที่พระองค์ต้องไปงานสวดพระศพของสมเด็จย่า เราเห็นภาพพระองค์ถือซองน้ำตาลเป็นปึกเลยไปงานสวดศพของแม่พระองค์ท่านเอง ในซองน้ำตาลนั้นคืองานที่พระองค์ท่านทำเพื่อพสกนิกรของพระองค์ เราเห็นภาพนั้นเราน้ำตาไหลเลย และคิดว่าพระองค์ไม่เคยหยุดที่จะปกครองดูแลประชาชนชาวไทยของพระองค์เลย วันนี้ตอนนี้เวลานี้ เราในฐานะที่เป็นคนไทยคนหนึ่งเกิดบนผืนแผ่นดินไทย ถามมโนจิตสำนึกของเราดูว่า เราทำอะไรให้พระองค์ท่านบ้าง ขอให้เรารักในหลวงด้วยคำพูดและการกระทำ อย่ารักที่เป็นเหรียญและแบงค์ จงช่วยกันปกป้องพระองค์ท่านไม่ว่าอะไรที่เราคิดว่าเราทำดีเพื่อในหลวง จงทำเพื่อในหลวงของเรา